Γ. Ιακωβίδης. Ρόδια.
K΄ η πέτρα όπου καθήσαν κάτου απ' τις ελιές το απομεσήμερο αντικρύ
στη θάλασσα
αύριο θα γίνει ασβέστης στο καμίνι
μεθαύριο θ΄ ασβεστώσουμε τα σπίτια μας και το πεζούλι της Aγιά-Σωτήρας
αντιμεθαύριο θα φυτέψουμε το σπόρο εκεί που αποκοιμήθηκαν
κ΄ ένα μπουμπούκι της
ροδιάς θα σκάσει πρώτο γέλιο του μωρού στον κόρφο της λιακάδας.
K΄ ύστερα πια θα κάτσουμε στην πέτρα να διαβάσουμε όλη την καρδιά
τους
σα να διαβάζουμε πρώτη φορά την ιστορία του κόσμου.
Γιάννης Ρίτσος, Ρωμιοσύνη (V)
