Αυλαία, ασύστατοι! Αιμορραγούν ως και οι πέτρες, σ’ αυτόν τον άνυδρο καιρό! ΑΥΛΑΙΑ (Γ. Μπλάνας, Στασιωτικό 53o)

17/6/08

Ό,τι κυλάει στην άσφαλτο

Στη γλώσσα των Ιθαγενών του Ισημερινού «καουτσούκ» σημαίνει «ξύλο που ρέει». Ακατέργαστο αποτελεί φυσικό προϊόν (λάτεξ) διαφόρων τροπικών φυτών που περιέχει 75% ακόρεστο υδρογονάνθρακα, πολυμερές του ισοπρένιου, με πολύ μεγάλο μοριακό βάρος (>100.000). Το συνθετικό καουτσούκ έχει ίδιες φυσικοχημικές ιδιότητες με το φυσικό ενώ το τεχνητό παραπλήσιες φυσικές και διαφορετικές χημικές.
Αναφέρεται ότι ο πρώτος Ευρωπαίος που είδε αυτό το φυσικό προϊόν ήταν ο Χριστόφορος Κολόμβος στην Αϊτή, όπου οι ιθαγενείς χρησιμοποιούσαν ελαστικές μπάλες. Το ακατέργαστο καουτσούκ δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια επειδή είναι ευπρόσβλητο στις αλλαγές της θερμοκρασίας. Έτσι με την ανάμειξη θειαφιού και ενώσεών του και με αλλεπάλληλες εξατμίσεις επιτυγχάνεται η αντοχή του. Η μέθοδος αυτή ονομάζεται βουλκανισμός. Σήμερα υπάρχουν διάφορα είδη καουτσούκ πολλά από τα οποία είναι συνθετικά ενώ οι εφαρμογές του είναι ιδιαίτερα πολλές με κυριότερη εκείνη στην κατασκευή ελαστικών για τα αυτοκίνητα.
Η μέθοδος του βουλκανισμού ανακαλύφθηκε από τον Τσάρλς Γκουντγίαρ το 1839 και κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, στον ίδιο λίγα χρόνια αργότερα. Ωστόσο εξακολουθεί να υφίσταται, και αποδεδειγμένα πλέον, η άποψη ότι οι γηγενείς κάτοικοι της αμερικανικής ηπείρου είχαν εφεύρει από την προκολομβιανή εποχή τη μέθοδο διατήρησης του καουτσούκ στις υψηλές θερμοκρασίες.
Ο Τσαρλς Γκουντγίαρ γεννήθηκε στο Νιού Χέιβεν του Κονέκτικατ, το 1800 και ήταν ο μεγαλύτερος από τα έξι συνολικά αδέλφια μιας αγροτικής οικογένειας και απόγονος του Στέφεν Γκουντγίαρ, ενός από τους ιδρυτές της αποικίας το 1863. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο αγρόκτημα. Ο πατέρας του καταπιανόταν με διάφορες ευρεσιτεχνίες όπως εκείνη της κατασκευής κουμπιών από ελεφαντόδοτο, χρησιμοποιώντας ως ενέργεια κυρίως τους φυσικούς υδάτινους πόρους της περιοχής. Επίσης ασχολήθηκε και με τη μεταποίηση, κλάδος όπου εργάσθηκε και ο Τσαρλς μέχρι το 1814 οπότε τον έστειλε ο πατέρας του στη Φιλαδέλφεια να εκπαιδευτεί στη βιομηχανική παραγωγή. Γυρνώντας στην πόλη του, 22 ετών πλέον, δραστηριοποιήθηκε επιχειρηματικά με τον πατέρα του παράγοντας εκτός από μεταλλικά κουμπιά και κουμπιά από ελεφαντόδοντο, μια μεγάλη σειρά γεωργικών εργαλείων.
Δυο χρόνια μετά το γάμο του με την Κλαρίσα, 1826, μια γυναίκα που υποστήριζε τις ανησυχίες του, μετέφερε τις δραστηριότητές του στη Φιλαδέλφεια όπου γνώρισε εξαιρετική οικονομική άνθηση. Το 1830 του παρουσιάζονται κάποια προβλήματα υγείας αλλά ταυτόχρονα αποδεκατίζεται και οικονομικά σε σημείο ώστε τα επόμενα χρόνια να φυλακισθεί για χρέη. Εν των μεταξύ την περίοδο 1831-1832 του είχε προξενήσει μεγάλη εντύπωση ένα κολλώδες υλικό το οποίο δοκίμαζε η εταιρεία Roxbury Rubber Company στη Νέα Υόρκη και άρχισε να πειραματίζεται σε αυτό εισπράττοντας πολλές απογοητεύσεις. Ο ίδιος μάλιστα είχε προχωρήσει την έρευνα σε καουτσούκ, γιατί περί αυτού του υλικού επρόκειτο, από την Ινδία. Τελικά οι προσπάθειές του απέδωσαν σε ένα νέο υλικό κατάλληλο για την κατασκευή ελαστικών παπουτσιών και άλλων ελαστικών προϊόντων.
Ωστόσο, για μια ακόμη φορά ο Γκουντγίαρ δεν φάνηκε τυχερός στην επιλογή του συνεργάτη του και ναυάγησε επιχειρηματικά. Τότε στράφηκε στην εταιρεία Roxbury Rubber Company, της Βοστώνης πουλώντας τα δικαιώματα της ερευσιτεχνίας του για την κατασκευή παπουτσιών κλπ, ώστε να εξοικονομήσει χρήματα και να συνεχίσει τα πειράματά του που αποσκοπούσαν σε τι άλλο; Στην ανακάλυψη της μεθόδου εκείνης που θα έκανε το καουτσούκ ανθεκτικό στις υψηλές θερμοκρασίες. Στον βουλκανισμό δηλαδή. Τελικά στις 17 Ιουνίου 1844 κατάφερε να πάρει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την ολοκληρωμένη μέθοδο, πράγμα που όχι μόνο δικαίωσε τους κόπους του, αλλά του εξασφάλισε την είσοδο στην ιστορία. Ο Τσαρλς Γκουντγίαρ πέθανε το 1860 και η εταιρεία του πωλήθηκε μαζί με τα δικαιώματα ευρεσιτεχνίας αντί 200.000 δολαρίων, χωρίς να γνωρίζει κανείς τα τεράστια κέρδη που θα απέφερε στο μέλλον.


Η ανακάλυψη του βενζινοκίνητου δικύλινδρου κινητήρα (Ντάιμλερ και Μπενζ, 1885-1886) δημιούργησε μια σειρά από αυτοκινητοβιομηχανίες τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική οι οποίες ανταγωνίζονταν για την αύξηση της ταχύτητας και τη βελτίωση της ασφάλειας. Σίγουρα η ανακάλυψη του Τσαρλς Γκουντγίαρ έδωσε λύσεις σε όλα αυτά.


Αρκεί να σκεφθούμε πως πριν την εφαρμογή των ελαστικών τα αυτοκίνητα είχαν ως τροχούς μεταλλικές ακτινωτές στεφάνες, οι οποίες όχι μόνο δεν άφηναν περιθώριο για την ανάπτυξη ταχύτητας, όχι μόνο προκαλούσαν απίστευτο θόρυβο, αλλά αποτελούσαν συχνή αιτία ατυχημάτων. Και κλείνουμε με ένα τέτοιο περιστατικό. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1927 μια από τις μεγαλύτερες χορεύτριες όλων των εποχών, ίσως και η καλύτερη, η Ισιδώρα Ντάνκαν, απαγχονίσθηκε όταν η εσάρπα της μπλέχτηκε στις ακτίνες του αυτοκινήτου της.
Πηγές: όπως στα links