Άποψη της κερκίδας των ένθερμων φιλάθλων του ΠΑΟΚστον αγώνα με το Θρασύβουλο για το Κύπελλο Ελλάδας.
Το Κύπελλο ποδοσφαίρου Ελλάδας απέδειξε για μια ακόμη φορά πως είναι ο θεσμός των εκπλήξεων. Μια εξ αυτών έγινε χτες, στο Δημοτικό Στάδιο Φυλής, όπου ο Θρασύβουλος απέκλεισε τον ΠΑΟΚ διασύροντάς τον με 4-2!
Οι φίλοι του Δικέφαλου του Βορρά μετά το 3-0 έστρεψαν την πλάτη τους στο γήπεδο ως ένδειξη διαμαρτυρίας και τραγουδούσαν συνθήματα για την ιστορία της ομάδας και όχι για τους ποδοσφαιριστές της οι οποίοι είχαν παραδοθεί σε μια ομάδα δεύτερης εθνικής γεμάτη πάθος.
Πέραν του Φερνάντο Σάντος ο οποίος κοιτούσε από τον πάγκο τους παίκτες του να παραπαίουν, μια ακόμη φιγούρα δεν ξεκόλλησε το βλέμμα της από το γήπεδο μέχρι το τελευταίο σφύριγμα. Ο ανώνυμος πάτερ στο πάνω δεξιά μέρος της φωτογραφίας από την εξέδρα των φίλων του ΠΑΟΚ, είναι παρών σε κάθε παιχνίδι του Δικέφαλου τόσο εντός όσο και εκτός έδρας.
Τα χρόνια του δεν δικαιολογούν το κουράγιο του. Αυτός όμως αποδεικνύει πως πιστεύει σε δυο πράγματα: πρώτα, και πάνω από όλα, έχει αφιερώσει εμφανώς την ζωή του στον Ύψιστο και το βλέμμα του πραγματικά αντανακλά την ψυχική του ηρεμία. Δεύτερη πίστη του ιερέα είναι ο ΠΑΟΚ. Μια ομάδα με ιστορία και φίλους άξιους για πολλά τρόπαια αλλά και για πολλούς… εξορκισμούς!
Όπως και να έχει, αυτή η εικόνα ισούται πραγματικά με 1.000 ίσως και παραπάνω λέξεις. Στην συγκεκριμένη περίπτωση οι λέξεις αυτές είναι κάτι περισσότερο από 200… Αυτές είναι οι όμορφες στιγμές της ζωής… Κανείς δεν τον ακούμπησε, κανείς δεν τον ειρωνεύτηκε. Απλώς υπάρχει και ασκεί το δικαίωμα της πίστης του: πάει στην «εκκλησία»-γήπεδο και «προσκυνάει» τον δικό του δεύτερο θεό, τον ΠΑΟΚ!
Οι φίλοι του Δικέφαλου του Βορρά μετά το 3-0 έστρεψαν την πλάτη τους στο γήπεδο ως ένδειξη διαμαρτυρίας και τραγουδούσαν συνθήματα για την ιστορία της ομάδας και όχι για τους ποδοσφαιριστές της οι οποίοι είχαν παραδοθεί σε μια ομάδα δεύτερης εθνικής γεμάτη πάθος.
Πέραν του Φερνάντο Σάντος ο οποίος κοιτούσε από τον πάγκο τους παίκτες του να παραπαίουν, μια ακόμη φιγούρα δεν ξεκόλλησε το βλέμμα της από το γήπεδο μέχρι το τελευταίο σφύριγμα. Ο ανώνυμος πάτερ στο πάνω δεξιά μέρος της φωτογραφίας από την εξέδρα των φίλων του ΠΑΟΚ, είναι παρών σε κάθε παιχνίδι του Δικέφαλου τόσο εντός όσο και εκτός έδρας.
Τα χρόνια του δεν δικαιολογούν το κουράγιο του. Αυτός όμως αποδεικνύει πως πιστεύει σε δυο πράγματα: πρώτα, και πάνω από όλα, έχει αφιερώσει εμφανώς την ζωή του στον Ύψιστο και το βλέμμα του πραγματικά αντανακλά την ψυχική του ηρεμία. Δεύτερη πίστη του ιερέα είναι ο ΠΑΟΚ. Μια ομάδα με ιστορία και φίλους άξιους για πολλά τρόπαια αλλά και για πολλούς… εξορκισμούς!
Όπως και να έχει, αυτή η εικόνα ισούται πραγματικά με 1.000 ίσως και παραπάνω λέξεις. Στην συγκεκριμένη περίπτωση οι λέξεις αυτές είναι κάτι περισσότερο από 200… Αυτές είναι οι όμορφες στιγμές της ζωής… Κανείς δεν τον ακούμπησε, κανείς δεν τον ειρωνεύτηκε. Απλώς υπάρχει και ασκεί το δικαίωμα της πίστης του: πάει στην «εκκλησία»-γήπεδο και «προσκυνάει» τον δικό του δεύτερο θεό, τον ΠΑΟΚ!
Αφιερωμένο εξαιρετικά στον Κωνσταντίνο Λαβίθη
