Στο Δελτίο Tύπου της 16ης Οκτωβρίου 2007 του Υπουργείου Δικαιοσύνης με τίτλο: «Οι αλλοδαποί κρατούμενοι 40-42% του συνόλου των κρατουμένων σε Ελλάδα και Κύπρο. Κοινές πρωτοβουλίες των δύο Υπουργών Δικαιοσύνης», διαπιστωνόταν η απροθυμία ορισμένων βαλκανικών χωρών να δεχθούν στις δικές τους φυλακές τους ομοεθνείς κρατούμενους.Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του ίδιου υπουργείου το 2002 τα ποσοστά αυτά ήταν ακριβώς τα ίδια, αν και ο αριθμός των αλλοδαπών έχει αυξηθεί.
Σήμερα δόθηκαν στη δημοσιότητα οι αριθμοί που περιγράφουν την κατάσταση που επικρατεί στις ελληνικές φυλακές τα οποία συγκριτικά με το έτος 2002 έχουν ως εξής:
Και τα ερωτήματα που τίθενται, σε σχέση με τα παραπάνω στοιχεία και το δελτίο τύπου των υπουργών, είναι:
- μήπως είναι καιρός να εστιάσουμε στον αριθμό των παραβατών του νόμου περί ναρκωτικών, ανεξάρτητα από την εθνολογική προέλευσή τους και όχι σε αριθμούς που σχετίζονται αμιγώς με αυτήν;
- μήπως είναι καιρός να εστιάσουμε στον αριθμό των παραβατών του νόμου περί ναρκωτικών, ανεξάρτητα από την εθνολογική προέλευσή τους και όχι σε αριθμούς που σχετίζονται αμιγώς με αυτήν;
- μήπως είναι καιρός να ληφθούν δραστικά μέτρα για την καταστολή του φαινόμενου, με μια επιτέλους σοβαρή αντιμετώπιση, που ασφαλώς προϋποθέτει και σχετικές νομοθετικές προσαρμογές;
Γιατί όπως και να το κάνουμε οι αριθμοί μιλούν: το 42% των κρατουμένων είναι παραβάτες του νόμου περί ναρκωτικών, χωρίς ωστόσο να διευκρινίζεται πόσοι από αυτούς είναι έμποροι και πόσοι χρήστες ή αν το πάμε και πιο μακριά τι ακριβώς παραβίασε ο καθένας.
Γιατί αν θέλουμε να αποσυμφορήσουμε τις φυλακές, δεν αρκεί όποτε αυτές υπερπληρούνται να ανταλλάσσουμε κρατούμενους.
Γιατί η πρακτική της λήψης μέτρων μόνο σε έκτακτες και εξαιρετικές περιπτώσεις, ούτε ομαλότητα στις λειτουργίες ενός κράτους, ούτε υγεία σε μια κοινωνία υποδηλώνουν.
