Αλέξονται

.....

Ένα παραμύθι από τη Μιανμάρ (Βιρμανία), χαρισμένο από την Αλέκα
στην Αλέκα, στον Αλέκο και στον Αλέξη
στη μνήμη του Αλέξη που ενώ την αμαυρώνει ο Αλέξης
εκείνοι απλά … αλέξονται.

Στην αρχή το όρνιο ήταν ένα ταπεινό πουλί, και μάλλον ανόητο. Τα φτερά του δεν είχαν και κάτι αξιόλογο αλλά τέλος πάντων ήταν υποφερτό. Μια μέρα, όμως, πρόσεξε ότι άρχισαν να του πέφτουν. Όταν ζήτησε τη γνώμη των άλλων πουλιών του είπαν να μην ανησυχεί, ότι είναι κάτι πρόσκαιρο και θα ξαναβγούν. Αλίμονο όμως, το όρνιο ήταν πολύ απαισιόδοξο και με το πέρασμα των ημερών, αγωνιώντας για τα φτερά του, μαράζωσε και κάτσιασε. Τελικά τα άλλα πουλιά το λυπήθηκαν κι έτσι αποφάσισαν να του δώσουν από ένα φτερό το καθένα για να το βάλει στο κορμί του. Το αποτέλεσμα ήταν το όρνιο να μεταμορφωθεί σε ένα θαυμάσιο πουλί με πολύχρωμα φτερά.

Το όρνιο όμως τότε έγινε αλαζονικό. Κορδωνόταν με τα δανεικά φτερά και δήλωνε πως είναι το πιο όμορφο απ΄ όλα. Η μεγαλομανία του μάλιστα, έφτασε στο σημείο να θέλει να αναγνωριστεί ως βασιλιάς όλων των πουλιών! Μπροστά σε αυτή τη θρασύτητα τα άλλα πουλιά αντέδρασαν. Έπεσαν επάνω του και με το ράμφος τους του έβγαλαν όχι μόνο τα φτερά που του είχαν δώσει αλλά και τα δικά του. Κι όταν τέλειωσαν μαζί του, το όρνιο φαινόταν ακόμη πιο γέρικο, πιο άσχημο και πιο φαλακρό. Αυτός είναι ο λόγος που στις μέρες μας το όρνιο είναι μια ξινισμένη και άσχημη παλιοκαραβάνα.

Πηγή: Maung Htin Aung, Burmese Folk-Tales (Calcutta: Geoffrey Cumberlege, Oxford University Press, 1948), pp. 53-54 [online]

Απόδοση: Α.Μ.

Σημείωση: Το ρήμα αλέξομαι στην αρχαία ελληνική σημαίνει αμύνομαι, αποκρούω.

..