Μέρες δύσκολες περνάμε όλοι μας. Δεν φτάνει που τους έχουμε καβάλα όλον τον καιρό, υπάρχουν κι αυτές οι περίοδοι που μας κάνουν κουρέλια. Περίοδοι φρεσκαρίσματος της λαϊκής εντολής ή όπως αρέσκεται ο Πρωθυπουργός να λέει «αναγκαιότητα για νωπή εντολή», αν και γνωρίζει ότι ο λαός αυτός έχει βάλει στην κατάψυξη τα πάντα.
Πας να πάρεις τηλέφωνο και πριν το αγγίξεις χτυπάει για να σου αναγγείλει μια δροσερή φωνή, κατά κανόνα γυναικεία, την προεκλογική συγκέντρωση του τάδε υποψηφίου. Προσπαθείς να χαλαρώσεις το απογευματάκι και ξεθεώνεται το κινητό σε μηνύματα νίκης, διότι ως γνωστόν όλοι για τη νίκη πάνε. Ανοίγεις την εξώπορτα σου και κουτρουβαλιάζεσαι γλιστρώντας στα προεκλογικά φυλλάδια. Κάθεσαι να πιεις έναν καφέ και τη στιγμή, ακριβώς, της πρώτης ρουφηξιάς και τζούρας να ΄σου οι κουστουμάτοι να σου τείνουν το χέρι σε μια ελπιδοφόρα χειραψία (ούτε η γρίπη δεν τους πτοεί). Πηγαίνεις στο σινεμά και την έχουν στημένη απέξω με τα χαρτιά γνωριμίας στο χέρι, σπρώχνοντας τους μεροκαματιάρηδες που μοιράζουν φυλλάδια φροντιστηρίων και πάσης φύσεως ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων που εξασφαλίζουν… σίγουρη εργασία.
Ανοίγεις το μέιλ σου και χτυπάει κόκκινο (που λέει ο λόγος δηλαδή γιατί πράσινα και μπλε είναι όλα) από τα «αγωνιστικά» μηνύματα. Όσο για το facebook δεν το συζητάμε. Απερίγραπτη κατάσταση αλλά τουλάχιστον αποφεύξιμη. Εκεί όμως που τα πράγματα στριμώχνονται είναι η τηλεόραση. Έτσι και κάνεις το σφάλμα και την κοιτάξεις, έχεις χάσει το παιχνίδι. Ο ένας να φάει τις σάρκες του άλλου, δικαστές και κατηγορούμενοι, μπλε και πράσινα αγγελούδια. Ο χαρακτηρισμός τσίρκο υποτιμά αυτό το είδος θεάματος. Κοιμάσαι και ξυπνάς με χρωματιστά ιστογράμματα και τις φωτογραφίες των δύο μονομάχων. Σωστοί εφιάλτες! Το μόνο καλό που έχουν όλα αυτά είναι ότι γλιτώσαμε, έστω και προσωρινά, από τις Τράπεζες.
Σήμερα, λοιπόν, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, με τα νεύρα τσιτωμένα και τις αισθήσεις πάσχουσες από επικοινωνιακή εξουθένωση, φάγαμε και τη χαριστική βολή. Αποκλειστήκαμε στην πόλη μας! Δεν λέω, είχαμε ίντερνετ και ρεύμα, αφού ευτυχώς δεν έβρεχε όπως και ικανοποιητική πίεση στο νερό, δείγμα ότι είχαν αρχίσει να διορθώνουν τους σωλήνες που έτρεχαν σαν καταρράκτες ολόκληρο το Σαββατοκύριακο. Ωστόσο δεν υπήρχε δρόμος να φύγουμε προς το κέντρο.
Η φωτιά στο εργοστάσιο της ΕΒΓΑ ανάγκασε στο κλείσιμο της Ιεράς Οδού, η γέφυρα μεταξύ Λεωφόρων Αθηνών-Κορίνθου και Αθηνών-Λαμίας ήταν κλειστή λόγω έργων και αργότερα σε μεγαλύτερο κομμάτι της πρώτης, λόγω απειλής για βόμβα στο Χρηματιστήριο, κάτι άλλα έργα πιο κάτω προς την Πέτρου Ράλλη, φράκαραν τον Κηφισό κι έτσι το Αιγάλεω μετοίκησε στο Νομό… Κορινθίας. Ακριβώς! Μόνο προς τα εκεί μπορούσες να κατευθυνθείς διότι η πολύπαθη Θηβών ήταν κι αυτή ένα απέραντο parking.
Ευτυχώς που τα σχολεία ακολουθούν ακόμη Εκκλησιαστικό ημερολόγιο και σήμερα, γιορτή του πολιούχου του Αιγάλεω, ήταν κλειστά. Έτσι πήγαμε στην Κατεχάκη μέσω… Ασπροπύργου!! Θα μας πείτε γιατί όχι ΜΕΤΡΟ; Χμμ μια κουβέντα είναι κι αυτό. Από τη μια μεριά η απόσταση από το σπίτι από την άλλη η ανασφάλεια –φωτιές, βόμβες, διακοπές ρεύματος κ.λπ.- σε συνδυασμό με την κρισιμότητα και την καταληκτική ημερομηνία του ραντεβού μας στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο, μας έκαναν να το απορρίψουμε με την πρώτη.
Αυτές τις ώρες βρε παιδιά, εμείς, άνθρωποι ορκισμένοι κατά της βίας, άνθρωποι που κάνουμε στην άκρη μήπως και πατήσουμε μυρμήγκι, καταλαμβανόμαστε από μια ακατάσχετη επιθυμία να αρχίσουμε να ρίχνουμε.. χαστούκια. Σε ποιους; Μα δεν θέλει ρώτημα. Έτσι, για τη σημερινή περιπέτειά μας η οποία έληξε αισίως με μια επιστροφή αρκούντως ικανοποιητική (95΄ Ομόνοια-Αιγάλεω!) αντλήσαμε από το βιβλίο του Κώστα Χατζιώτη με τίτλο «Από τη ζωή της παλιάς Αθήνας: Πρωταπριλιάτικα και άλλες ευτράπελες ιστορίες» (Ίκαρος, 2005) μια ιστορία που πολύ μας ανακούφισε. Ελπίζουμε κι εσάς το ίδιο κι αν σας βάλει ιδέες δεν πειράζει. Και τα videos.. για παρηγοριά, δική μας και δική σας.
Το επεισόδιο που περιγράφω ευθύς πιο κάτω δεν είναι διόλου ευτράπελο. Το αντίθετο μάλιστα. Εάν συνέβαινε στις μέρες μας, πιθανότατα θα αποτελούσε αφορμή πολιτικής κρίσεως. Κι όμως, όταν έγινε γνωστό, είχε καταδιασκεδάσει τους Αθηναίους.
Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας μας, ένας ποιητής ο οποίος ασκούσε το βιοποριστικό επάγγελμα του τελώνη. Πραγματικός πρωταγωνιστής, όμως, υπήρξε ο Χαρίλαος Τρικούπης. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Ποιος ήταν ο τελώνης ποιητής; Ήταν ένας Ζακυνθινός ο Γιάννης Τσακασιάνος (1853-1908), που, αφού επιδόθηκε σε διάφορα επαγγέλματα, μεταξύ των οποίων και του βιβλιοπώλη, κατέληξε να διορισθεί υποτελώνης. Ο διορισμός του έγινε με τη συνηγορία της Σοφίας Τρικούπη.
Ο Τσακασιάνος, όμως, είχε πολλά… ελαττώματα. Ήταν άτεγκτα τίμιος, επιμένοντας να ασκεί τα καθήκοντα που του ανέθεσε η Πολιτεία ευόρκως, χωρίς καμία παρέκκλιση. Και, κυρίως, είχε γλώσσα καυστική. Αυτά ακριβώς τα «ελαττώματα» του εστοίχισαν αλλεπάλληλες μεταθέσεις: Φισκάρδο – Ιθάκη – Κόπραινα – Κυπαρισσία – Πόρος – Άρτα – Λευκάδα (εδώ μόνο κατόρθωσε να υπηρετήσει επί ολόκληρη τετραετία!) – Λάρισα – Ναύπλιο! Περιπλανώμενος Ιουδαίος δηλαδή.
Όταν ο Τρικούπης ανήγγειλε το θλιβερό «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν», ο Τσακασιάνος εσατίρισε το γεγονός. Και οι παρατρεχάμενοι του πρωθυπουργού έσπευσαν όχι απλώς να το απολύσουν από την υπηρεσία αλλά και να τον φυλακίσουν.
Μόλις, όμως, ο Τρικούπης επανήλθε αργότερα στην πρωθυπουργία, διέταξε την επαναπρόσληψη του Τσακασιάνου, τον οποίο μάλιστα προήγαγε σε τελώνη! Ήταν ένα μάθημα υψηλού πολιτικού ήθους, ασυνήθιστου για την Ελλάδα του 19ου αιώνα (και μόνο τότε;).
Αλλά ο Τσακασιάνος δεν φρονηματίσθηκε από την περιπέτειά του. Επέμενε να είναι άτεγκτος στην εκτέλεση των καθηκόντων του. Έτσι, όταν μια μέρα ένας κυβερνητικός βουλευτής απαιτούσε φορτικά κάποιο ρουσφέτι, ο Τσακασιάνος τον … ξυλοφόρτωσε! Και, βέβαιος πλέον για τις συνέπειες της πράξεώς του, έσπευσε να τηλεγραφήσει στον πρωθυπουργό:
Ταύτην την στιγμήν εχαστούκισα βουλευτήν σας ΣΤΟΠ αν επιθυμείτε, διατάξατε έλθω απολογηθώ δια μπόμπας ΣΤΟΠ
Ύστερα, ήσυχος ότι εξετέλεσε το καθήκον του και βέβαιος ότι πολύ σύντομα θα του εκοινοποιείτο η απόλυση, επέστρεψε στο σπίτι του. Λίγο αργότερα, όμως, έφθανε η εκπληκτική και ανεπανάληπτη απάντηση του Τρικούπη, που έγινε αιτία να διασκεδάσουν όχι μόνο οι Αθηναίοι αλλά όλοι οι Έλληνες.
Ευχαριστήρια δια πιστήν εκτέλεσιν καθηκόντων σας ΣΤΟΠ
Πρόταση: Διαβάστε για τον ποιητή Γιάννη Τσακασιάνο στο αφιέρωμα της ζακυνθινής εφημερίδας «Ερμής».
-
