wrestling

.

Ό,τι να ΄ναι. Μόνο έτσι μπορώ να χαρακτηρίσω όσα άκουσα σήμερα, στη δουλειά, στο δρόμο, στα μαγαζιά, για τη χθεσινή τηλεμαχία των πολιτικών αρχηγών των έξι κομμάτων που εκπροσωπούνται σε Εθνικό και Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Άλλωστε οι εντυπώσεις αποτελούν σήμερα το κεντρικό θέμα στα ΜΜΕ μια και βρήκαν τροφή οι δημοσιογράφοι. Ασφαλώς δεν μιλώ για πολιτική τροφή αλλά για τον ποιος κέρδισε… στα καλλιστεία και ποιος όχι. Όλα σχολιάστηκαν. Έως και τα μανίκια των πολιτικών πιάσανε στο στόμα τους. Και μου αρέσει που οι ίδιοι, οι δημοσιογράφοι, εκδήλωναν και ενδιαφέρον για τον τρόπο που έπρεπε να οργανωθεί το debate, ως υπερασπιστές της κοινής γνώμης.

Αλλά κι από την άλλη, το κοινό δεν πάει πίσω. Η συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας κυκλοφορούσε σήμερα με μια απογοήτευση στο πρόσωπο. Μια απερίγραπτη θλίψη τους είχε καταλάβει, τόση όση να τους κάνει να κλείσουν την τηλεόραση. Προσωπικά θεωρώ ότι δεν οφειλόταν σε θλίψη αλλά μάλλον τους τέλειωσαν οι ξηροί καρποί. Κατηγορούσαν τους πολιτικούς ότι μας κοροϊδεύουν, ότι όλοι τα ίδια είναι και άλλα κοινότυπα και .. ευτράπελα. Ναι ευτράπελα, μια και στο τέλος ξυρίζουν το παπά. Κι όλοι αυτοί οι «απογοητευμένοι» μάγκες θα δώσουν το 90% του κοινοβουλίου σε εκείνους που … ξέρουν. Εξάλλου και μόνο το γεγονός ότι χρησιμοποιούν τη φράση «όλοι είναι ίδιοι» υποδηλώνει την υποκρισία τους μια και με το «όλοι» εννοούν τους γνωστούς και τα κομμάτια τους. Τσάμπα μάγκες δηλαδή..

Αυτά σκεφτόμουν και έγραψα μέχρι τη στιγμή που η τηλεόραση μου θύμισε πως τα .. καλλιστεία δεν τέλειωσαν. Υπάρχουν δύο φιναλίστ που όρθιοι επαναλαμβάνουν αναλυτικότερα τα χθεσινά, τα προχθεσινά, τα περσινά, ξινά σταφύλια. Προσωπικά θα τους προτιμούσα να παίζουν ξύλο σε ρινγκ, να ανταλλάσσουν μπινελίκια και τέτοια. Έτσι, εκτιμώ ότι θα ήταν και πιο χρήσιμοι για τη χώρα. Φαντάζεστε; Ένα ευρώ εισιτήριο να είχε το show, σε ένα μήνα με δυο τρεις παραστάσεις την ημέρα και μαζί με τις χορηγίες θα είχαμε καλύψει ένα μεγάλο μέρος του δημόσιου ελλείμματος…
.

.
Και το ποίημα που ακολουθεί χαρισμένο σε όλους όσους θα πλήρωναν ένα ευρώ για την παράσταση. Σε όλους μας!
.

Δεν λυγάνε τα ξεράδια και πονάνε τα ρημάδια
κούτσα μια και κούτσα δυο στης ζωής το ρημαδιό
Μεροδούλι ξενοδούλι δέρναν ούλοι οι αφέντες δούλοι
ούλοι δούλοι αφεντικό και μ' αφήναν νηστικό
και μ' αφήναν νηστικό

Ανωχώρι κατωχώρι ανηφόρι κατηφόρι
και με κάμα και βροχή ώσπου μου 'βγαινε η ψυχή
Είκοσι χρονώ γομάρι σήκωσα όλο το νταμάρι
κι έχτισα στην εμπασιά του χωριού την εκκλησιά
του χωριού την εκκλησιά

Άιντε θύμα άιντε ψώνιο άιντε σύμβολο αιώνιο
αν ξυπνήσεις μονομιάς θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς
θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς

Και ζευγάρι με το βόδι άλλο μπόι κι άλλο πόδι
όργωνα στα ρέματα τ αφεντός τα στρέμματα
Και στον πόλεμο όλα για όλα κουβαλούσα πολυβόλα
να σκοτώνονται οι λαοί για τ' αφέντη το φαΐ
για τ' αφέντη το φαί

Koίτα οι άλλοι έχουν κινήσει έχει η πλάση κοκκινίσει
άλλος ήλιος έχει βγει σ' άλλη θάλασσα άλλη γη.

Κώστας Βάρναλης, Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου