Αυλαία, ασύστατοι! Αιμορραγούν ως και οι πέτρες, σ’ αυτόν τον άνυδρο καιρό! ΑΥΛΑΙΑ (Γ. Μπλάνας, Στασιωτικό 53o)

20/9/09

Οι δύο βάτραχοι

Επειδή το διάστημα αυτό «τρώω μεγάλες ήττες», όπως χαριτωμένα γράφει και μια φίλη γαυρίνα, ασχολούμαι με τη μελέτη του φυσικού περιβάλλοντος μπας και ξεχαστώ. Όχι δεν επισκέφθηκα κάποιο βουνό για προεκλογικούς λόγους, απλώς διαβάζω σχετικά, και ειδικότερα για την πανίδα μια και η χλωρίδα μάς τέλειωσε προσφάτως εδώ στην Αττική. Αφήστε που τα δέντρα έχουν απωλέσει προ πολλού το δικαίωμα ψήφου. Στο πλαίσιο αυτό ασχολήθηκα και με τον βάτραχο που αποτελεί ίσως το πιο γνωστό και διαδεδομένο αμφίβιο στην πλανήτη, με τον πολύ μεγάλο αριθμό των 2.000 ειδών. Οι βάτραχοι τρέφονται κυρίως με σκουλήκια και έντομα, ενώ οι ίδιοι αποτελούν μεζέ των φιδιών, διαφόρων μεγάλων πουλιών και φυσικά των ανθρώπων. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους, που συνήθως μας κάνει να γελάμε, είναι τα μεγάλα πίσω πόδια τους που έχουν όλα τα άνουρα ζώα και στα οποία οφείλεται και ο διασκεδαστικός τρόπος που πηδούν.

Έμαθα επίσης ότι τα συνηθέστερα είδη βατράχου στη χώρα μας είναι ο πράσινος και ο κοινός που έχει σώμα από ανοιχτό μέχρι σκούρο καστανό και στην κοιλιά κίτρινο. Ωστόσο το ζωάκι αυτό μπορεί να αλλάζει χρώματα και να προσαρμόζεται στο περιβάλλον του, κατ΄ εξοχήν χαρακτηριστικό του χαμαιλέοντα. Αυτή η ικανότητά του μαζί με το γεγονός ότι μπορεί να ζει τόσο στο νερό όσο και στη στεριά αποτελούν τα μεγάλα πλεονεκτήματά του. Το τρίτο πλεονέκτημα μάλλον έχει στοιχίσει στο είδος. Πράγματι η ευκολία με την οποία οι «επιστήμονες» επιλέγουν τον βάτραχο για τα πειράματά τους οφείλεται στην ομοιότητα της ανατομικής κατασκευής και των λειτουργιών του με του ανθρώπου.

Δεν σας κρύβω ότι διαβάζοντας τη ζωολογία πέρασαν διάφορα από το μυαλό μου. Σίγουρα και ο προπονητής της ομάδας μας η οποία, τουλάχιστον επί του παρόντος, δεν τρώει αποκλειστικά ήττες. Γεύεται και καμιά ισοπαλία. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό που πέρασε από το μυαλό μου. Κινήθηκα περισσότερο προς την πολιτική όπου επικρατεί ο χαμαιλεοντισμός, το πήδημα, το κουάξ, η μανιακή, θα έλεγα, ενασχόληση με το πράσινο –πρασίνισαν και τα συκώτια μας πια- και άλλα ιδιαίτερα των βατράχων χαρακτηριστικά πλην του μεζέ και των πειραμάτων σε βάρος τους. Αφορμή για την επέκταση των σκέψεων στάθηκε ένα ιαπωνικό παραμύθι. Όχι δεν είναι από εκείνα με τους πρίγκιπες που περιμένουν το φιλί της μεταμόρφωσης. Είναι από τα άλλα, που όταν έχεις ψιλο-λαλήσει με όσα συμβαίνουν γύρω σου, οι συνειρμοί είναι περίεργοι. Κι επειδή εγώ είμαι σ΄ αυτήν την κατάσταση μην μου δίνετε σημασία. Απλώς απολαύστε ως διασκεδαστικό αυτό το παραμυθάκι. Κι αν σκεφτείτε και κάτι προσβλητικό για τους πολιτικούς μας, και περισσότερο για τα δυο μεγάλα κόμματα και τους υποβολείς τους, δεν βαριέστε… πρώτη φορά θα είναι;


Μια φορά κι έναν καιρό ζούσαν στην Ιαπωνία δύο βάτραχοι. Ο ένας είχε φτιάξει το σπίτι του σε ένα αυλάκι κοντά στην ακτή της Οσάκα, ενώ ο άλλος έμενε δίπλα σ΄ έναν χείμαρρο που διέσχιζε το Κιότο. Όπως ήταν φυσικό, λόγω της μεγάλης απόστασης μεταξύ των πόλεων, οι βάτραχοι δεν είχαν συναντηθεί ποτέ.

Όμως, μια μέρα συνέβη το εξής εκπληκτικό. Την ίδια στιγμή γεννήθηκε η επιθυμία και στους δύο να ταξιδέψουν έξω από την πόλη τους και να γνωρίσουν κι άλλα μέρη. Έτσι ο ένας αποφάσισε να ξεκινήσει από το Κιότο να γνωρίσει την Οσάκα και ο άλλος από την Οσάκα για να επισκεφθεί το Κιότο του Μεγάλου Μικάντο. Όπως κι έκαναν ένα όμορφο ανοιξιάτικο πρωινό, περπατώντας στο δρόμο που ένωνε τις δυο μεγάλες πόλεις, προς την αντίθετη ο κατεύθυνση ο καθένας. Το ταξίδι ήταν περισσότερο κουραστικό από όσο το περίμεναν ενώ στα μισά της απόστασης περίμενε τους βατράχους μια μεγάλη δοκιμασία: ένα θεόρατο βουνό το οποίο έπρεπε να ανέβουν και να κατέβουν για να βρεθούν στον προορισμό τους.

-


Μετά από πολύ καιρό και τρομερές ταλαιπωρίες κατόρθωσαν, επιτέλους, να φτάσουν στην κορφή μα ήταν τόση η έκπληξή τους όταν το πρώτο πράγμα που αντίκρισαν ήταν ένας άλλος βάτραχος! Στην αρχή κοιτάχτηκαν και δεν μίλησαν. Μετά όμως, που πέρασε η αμηχανία της πρώτης στιγμής, έπιασαν την κουβέντα, μίλησαν για τις πόλεις τους και εξήγησαν ο ένας στον άλλο την αιτία του ταξιδιού τους. Και οι δύο εντυπωσιάστηκαν από την κοινή απόφαση στον ίδιο χρόνο και χάρηκαν τόσο πολύ ώστε σκέφτηκαν ότι θα ήταν όμορφα να περάσουν λίγες μέρες σ΄ αυτόν τον όμορφο υγρό τόπο που η μοίρα τους όρισε να συναντηθούν.

«Τι κρίμα που δεν είμαστε πιο ψηλοί» είπε ο βάτραχος από την Οσάκα, «θα μπορούσαμε να δούμε και τις δύο πόλεις από την κορφή του βουνού και θα αποφασίζαμε αν άξιζε τον κόπο».

«Μα αυτό είναι πολύ εύκολο», απάντησε ο βάτραχος του Κιότο, «δεν έχουμε παρά να σηκωθούμε στα πίσω πόδια και να κρατηθεί ο ένας από την πλάτη του άλλου, ώστε να ατενίσουμε τις πόλεις από ψηλά».
-


Η ιδέα αυτή άρεσε πολύ στο βάτραχο της Οσάκα κι χωρίς να χάσει χρόνο αρπάχτηκε από την πλάτη του φίλου του με τα μπροστινά του πόδια ενώ και ο άλλος είχε τεντωθεί όσο μπορούσε περισσότερο στα πίσω πόδια. Κρατημένοι σφιχτά ώστε να μην κινδυνεύουν να πέσουν, ο βάτραχος από το Κιότο γύρισε τη μύτη του προς την Οσάκα και εκείνος της Οσάκα προς το Κιότο. Τα χαζοπλάσματα όμως ξέχασαν ότι σε αυτήν τη στάση έτσι όπως είναι τοποθετημένα τα μάτια τους, έβλεπαν αντίθετα από εκεί που ήθελαν, δηλαδή προς την ίδια κατεύθυνση από την οποία είχαν έρθει στο βουνό!

«Αγαπητέ μου!» φώναξε τότε ο βάτραχος από την Οσάκα, «το Κιότο είναι ακριβώς όπως η Οσάκα. Σίγουρα δεν άξιζε ένα τέτοιο πολυήμερο ταξίδι. Θα πάω πίσω στο σπίτι μου!»

«Αν είχα έστω και την παραμικρή υπόνοια ότι η Οσάκα είναι μόνο ένα αντίγραφο του Κιότο, δεν θα έμπαινα στον κόπο να ταξιδεύω τόσον καιρό», αναφώνησε ο βάτραχος από το Κιότο, και ταυτόχρονα χαλάρωσε με αποτέλεσμα να σωριαστούν και οι δύο στο χορτάρι. Μετά από το φιάσκο που έπαθαν, χαιρετήθηκαν ευγενικά και ξεκίνησαν για το δρόμο της επιστροφής, πιστεύοντας μέχρι το τέλος της ζωής τους ότι η διαφορά μεταξύ Κιότο και Οσάκα ήταν η ίδια με εκείνη που έχουν δυο μπιζέλια!

Πηγές σκέψεων και αναφορές
-The Two Frogs, Folktales from Japan, D.L. Ashliman, απόδοση α.μ.
γαυρίνα που έφαγε ήττα, Ούτε ένα βήμα πίσω
-Frog, from Wikipedia
-Επίσκεψη αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον Πρόεδρο του ΣΥΝ, Αλέξη Τσίπρα, στο Ποικίλο Όρος
-Θέσεις του ΚΚΕ για το περιβάλλον
-Καμιά ανοχή στην ανομία στα καμένα της Αττικής, Συνάντηση του Προέδρου του Πα.Σο.Κ., Γ. Παπανδρέου, με φορείς για το περιβάλλον.
-Σχόλιο του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ για τις δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου μετά τη συνάντηση με περιβαλλοντικούς φορείς
-Το πρόγραμμα της ΝΔ για το Περιβάλλον
-Το καταστατικό των Οικολόγων Πράσινων

Εικονογράφηση του παραμυθιού
.