Αυλαία, ασύστατοι! Αιμορραγούν ως και οι πέτρες, σ’ αυτόν τον άνυδρο καιρό! ΑΥΛΑΙΑ (Γ. Μπλάνας, Στασιωτικό 53o)

18/9/08

Κώστας Γεωργάκης

Εξώφυλλο στην αντιστασιακή εφημερίδα Grecia, με τη φράση: «Αυτοί σκότωσαν τον Γεωργάκη». Πηγή: wikipedia


Ο Κώστας Γεωργάκης στις 19 Σεπτεμβρίου 1970, είκοσι δύο χρονών παλικαράκι, φώτισε κυριολεκτικά με το φλεγόμενο κορμί του τις σελίδες της ιστορίας. Αυτοπυρπολήθηκε στη Γένοβα φωνάζοντας «Ζήτω η ελεύθερη Ελλάδα».

Σήμερα οφείλουμε όλοι να θυμόμαστε τον αγωνιστή που με την πράξη του διέδωσε στην υφήλιο την τραγωδία της χώρας μας τα χρόνια εκείνα. Να τον θυμόμαστε σαν ένα γαλαξία. Έτσι ακριβώς όπως τον αποκάλεσε ο Νικηφόρος Βρεττάκος.


Οι μικροί γαλαξίες

Πάνε κι έρχονται οι άνθρωποι πάνω στη γη.
Σταματάνε για λίγο, στέκονται ο ένας
αντίκρυ στον άλλο, μιλούν μεταξύ τους.
Έπειτα φεύγουν, διασταυρώνονται, μοιάζουν
σαν πέτρες που βλέπονται.

Όμως, εσύ,
δε λόξεψες, βάδισες ίσα, προχώρησες
μες από μένα, κάτω απ' τα τόξα μου,
όπως κι εγώ: προχώρησα ίσα, μες από σένα,
κάτω απ' τα τόξα σου. Σταθήκαμε ο ένας μας
μέσα στον άλλο, σα νάχαμε φτάσει.
Βλέποντας πάνω μας δυο κόσμους σε πλήρη
λάμψη και κίνηση, σαστίσαμε ακίνητοι
κάτω απ' τη θέα τους -

Ήσουν νερό,
κατάκλυσες μέσα μου όλες τις στέρνες.
Ήσουνα φως, διαμοιράστηκες. Όλες
οι φλέβες μου έγιναν άξαφνα ένα
δίχτυ που λάμπει: στα πόδια, στα χέρια,
στο στήθος, στο μέτωπο.
Τ' άστρα το βλέπουνε, ότι:
δυο δισεκατομμύρια μικροί γαλαξίες και πλέον
κατοικούμε τη γη.


--------------