Μικρές Απολαύσεις, Βασίλι Καντίνσκι,1913, ελαιογραφία, μουσείο Guggebheim, Ν. Υόρκη
Τελειώνοντας σήμερα το αφιέρωμά μας στη Ρωσία, ως χώρα του μήνα, στα τερατάκια της και στον Β. Καντίνσκι παρουσιάζουμε ένα πουλί που μόνο τέρας δεν μπορεί να το χαρακτηρίσει κάποιος. Οι Ρώσοι του είχαν αναθέσει τη βαριά ευθύνη να κρατά τον ουρανό• αντίθετα από τους αρχαίους Έλληνες που ο φόβος τους είχε να κάνει με το ενδεχόμενο να πέσει η Γη. Ίσως γι΄ αυτό να επέλεξαν έναν άνθρωπο να τη συγκρατεί• αντίθετα από τους Ρώσους που προτίμησαν ένα πουλί. Άλλωστε γι΄αυτούς ο ουρανός ήταν απλά η στέγη της γης τους. Ανεξάρτητα από το ποιος έχει δίκιο εδώ έχουμε να κάνουμε με τον Γκαγκάνα.
Το μυστήριο νησί Μπουγιάν, έξω από τη Ρωσία, το φυλάει ο Γκαγκάνα, ένα τεράστιο και πανέμορφο πουλί, με ράμφος σιδερένιο και νύχια χάλκινα. Γυρίζει γύρω από τη βελανιδιά, που κρατάει τον ουρανό να μην πέσει, και δεν αφήνει κανέναν να πλησιάσει.
----
Τελειώνοντας σήμερα το αφιέρωμά μας στη Ρωσία, ως χώρα του μήνα, στα τερατάκια της και στον Β. Καντίνσκι παρουσιάζουμε ένα πουλί που μόνο τέρας δεν μπορεί να το χαρακτηρίσει κάποιος. Οι Ρώσοι του είχαν αναθέσει τη βαριά ευθύνη να κρατά τον ουρανό• αντίθετα από τους αρχαίους Έλληνες που ο φόβος τους είχε να κάνει με το ενδεχόμενο να πέσει η Γη. Ίσως γι΄ αυτό να επέλεξαν έναν άνθρωπο να τη συγκρατεί• αντίθετα από τους Ρώσους που προτίμησαν ένα πουλί. Άλλωστε γι΄αυτούς ο ουρανός ήταν απλά η στέγη της γης τους. Ανεξάρτητα από το ποιος έχει δίκιο εδώ έχουμε να κάνουμε με τον Γκαγκάνα.
Το μυστήριο νησί Μπουγιάν, έξω από τη Ρωσία, το φυλάει ο Γκαγκάνα, ένα τεράστιο και πανέμορφο πουλί, με ράμφος σιδερένιο και νύχια χάλκινα. Γυρίζει γύρω από τη βελανιδιά, που κρατάει τον ουρανό να μην πέσει, και δεν αφήνει κανέναν να πλησιάσει.
----