Με αυτά και με αυτά οι Γεφυρισμοί ξέφυγαν! Ξέφυγαν πραγματικά αυτή τη φορά. Ούτε μια λέξη χτες, ανήμερα της θλιβερής μέρας που ο δικός μας άνθρωπος, έφυγε από τη ζωή. Γιατί ο Γιώργος Ζαμπέτας ήταν ο δικός μας άνθρωπος. Ο άνθρωπος του Αιγάλεω.
Στις 10 Μαρτίου 1992 ο παλιός δερβίσης πήρε τον μεγάλο μουσικό να παίξει στις αίθουσες του Άδη μαζί με το δικό σου σόι. Τον Παγιουμτζή, τον Μπάτη, τον Μαρκήσιο, τον Βαμβακάρη, τον Χιώτη, τον Παπαϊωάννου, τον Τσαουσάκη, τον Τσάντα, τον Περιστέρη, τον Χατζηχρήστο, τον Ντάλκα, τον Λάφκα, τον Κηρομύτη, τον Πρετεντέρη και τον Πυθαγόρα. Όλη η παλιά φρουρά ενωμένη στο πάλκο του Άδη να επαναλαμβάνουν αιώνια τα παλιά τους μεγαλεία. Και είναι βέβαιο ότι θα δακρύζει κι ο σατανάς ακόμη.
.
