Μεθαύριο την 1η Ιουλίου, το εμπεδώσαμε πια, τίθενται σε ισχύ ακόμη πιο περιοριστικά μέτρα για τους καπνίζοντες. Και επισημαίνω τα αυστηρότερα μέτρα, μια και στην πραγματικότητα δεν έχουμε να κάνουμε με απαγόρευση όπως προβάλλεται. Όσο πλησιάζουν οι μέρες βέβαια τόσο αναλύονται κυριολεκτικά τα μέτρα. Γιατί απ΄ όσα κατάλαβα η δυνατότητα του καπνίσματος εξαρτάται από τα τετραγωνικά μέτρα.
Αν και καπνίστρια δεν μπορώ να μην παραδεχτώ ότι ο περιορισμός του καπνίσματος αποτελεί αναγκαιότητα. Εξάλλου στον δικό μου εργασιακό χώρο απαγορεύεται χρόνια τώρα -και επιβάλλεται- ανεξάρτητα αν ορισμένοι συνάδελφοι καταστρατηγούν το μέτρο μέσα στο γενικό χαμό που επικρατεί. Αν και καπνίστρια σεβάστηκα τόσο τα έμβρυα που κυοφόρησα, όσο και τα παιδιά που μεγάλωσα απαγορεύοντας το κάπνισμα στο σπίτι μου. Και το δεύτερο μέτρο ίσχυε φυσικά και κυρίως για μένα. Για το πρώτο δεν το συζητάμε. Τώρα που όλοι είναι πάνω από 18 ετών η απαγόρευση χαλάρωσε λίγο αλλά μόνο το καλοκαίρι.
Αυτά τα ολίγα για να σας ξεκαθαρίσω τη θέση μου για το θέμα. Εκείνο βέβαια που δεν μπόρεσα να χωνέψω είναι πώς οι βλαβερές συνέπειες του καπνού αντιμετωπίσθηκαν με τόσο θέρμη από τους ιθύνοντες όταν άλλα ζητήματα κληροδοτούνται ως άλυτα προβλήματα από τον έναν Υπουργό στον άλλον, λες και είναι σουβέρ για το γραφείο τους. Για παράδειγμα τα τροχαία ατυχήματα που αποτελούν μια από τις πρώτες αιτίες θανάτου και αναπηριών στη χώρα μας ή τα εργατικά ατυχήματα στα οποία αξίζει να επισημανθεί ότι η ΕΣΥΕ περιλαμβάνει και την ηλικιακή κατηγορία «άγνωστη», πότε αντιμετωπίσθηκαν τόσο αυστηρά; Πότε θεσμοθετήθηκαν συγκεκριμένες και άμεσα επιβαλλόμενες ποινές; Πότε επιβλήθηκαν κυρώσεις στους Υπουργούς για την έλλειψη κλινών ΜΕΘ; Ποτέ! Θα μου πείτε τι ψάχνεις τώρα….
Επιστρέφοντας στο τσιγάρο θα έχετε όλοι διαπιστώσει ότι στη διεθνή βιβλιογραφία, περιγράφεται, φιλολογικώς, ως η ιστορική εκδίκηση των Αυτοχθόνων Αμερικανών (Ινδιάνων) προς τους Ευρωπαίους εισβολείς. Στη βάση λοιπόν αυτή, τη φιλολογική, αναζήτησα στην Εγκυκλοπαίδεια των Τεράτων του Γιώργου Μπλάνα, εκείνα τα ξωτικά από τις παραδόσεις των λαών που είναι φανατικοί καπνιστές. Και να ποια βρήκα.
Άμα ξεβράσει η θάλασσα κανέναν ναυτικό στα βόρεια της Ρωσίας κι είναι το σώμα του γεμάτο μελανιές μεγάλες, όλοι όσοι ξέρουν τα νερά καλά, λένε πως του χίμηξε ο Βοντονόης και πάλεψαν και του ξέφυγε, αλλά πνίγηκε πασχίζοντας να πάει όσο μπορούσε πιο μακριά. Έτσι λένε κι ανατριχιάζουν, γιατί ξέρουν πως το αιμοβόρο αυτό τέρας βασιλεύει στον βυθό, σ’ ένα παλάτι που έχει φτιάξει από ναυάγια και κάθεται σ’ έναν θρόνο από τα κόκαλα τα κάτασπρα των πνιγμένων. Και είναι αυτός ο Βοντονόης ένας άντρας ψηλός και γεροδεμένος με πράσινα μαλλιά και γένια αγριωπά κι έχει πατούσες σαν του βατράχου και νύχια μακριά και δόντια σουβλερά κι ουρά μακριά και δυνατή ψαριού και μάτια κόκκινα σαν το αίμα που του αρέσει να ρουφάει. Καμιά φορά, όταν πεινάσει και θέλει κρέας ανθρώπου και τα καράβια πάνε καλά και δεν βυθίζουνε, γίνεται ένας γέρος καραφλός και βγαίνει στην στεριά και κανείς δεν μπορεί να τον καταλάβει, εκτός αν μυρίσει τα ρούχα του που βρωμοκοπάνε ψαρίλα. Μια λαχτάρα έχει, εκτός από τον ανθρώπινο κρέας, τον καπνό. Αν του ρίξεις καπνό στο νερό και φωνάξεις: «Να, πάρε, Βοντονόη, να καπνίσεις με την καρδιά σου», αυτός μέχρι που μπορεί να σου πιάσει ψάρια και να σου τα φέρει στο πιάτο.
Τρισευλογημένος Δαίμονας του Βουντού είναι ο Γκέντε, που σώζει τ’ άρρωστα παιδιά και μαθαίνει στους ανθρώπους πώς να ερωτεύονται ελεύθερα και να ευχαριστούνται. Είναι ένας γέρος μαυροντυμένος, με ψηλό καπέλο, που πάει σε όλες τις γιορτές και καπνίζει πολύ και πίνει ρούμι έναν σκασμό και κάνει αστεία πολλά και κυνηγάει τα κοριτσόπουλα. Έξω καρδιά είναι ο Γκέντε, αλλά θυμώνει πολύ όταν περιφρονούν τον έρωτα και μπορεί να κάνει μεγάλα χουνέρια στους απερίσκεπτους σεμνότυφους.
Ένας άντρακλας με πυκνό κατάμαυρο τρίχωμα είναι ο Καηπορά. Περνοδιαβαίνει τα δάση της Βραζιλίας, καβάλα σ’ ένα μεγάλο αγριογούρουνο και κυνηγάει τους κυνηγούς που κυνηγούν τα ζώα. Ένας μόνο τρόπος υπάρχει να ξεφύγει κανείς από την οργή τού Καηπορά: να του δώσει να καπνίσει κανένα τσιγάρο. Πολύ του αρέσει ο καπνός του Καηπορά.
Ένας αραπάκος ίσα με μια παλάμη στο μπόι είναι ο Ντεληκλίμπαμπας, που ζει σε μια σπηλιά κάτω από το Παλαμήδι, στο Ναύπλιο. Τη μέρα την περνάει μέσα στο σκοτεινό του σπίτι και δεν δίνει σημασία στους ανθρώπους που περνοδιαβαίνουν, όμως το βράδυ βγαίνει στην δροσιά και κάθεται και καπνίζει ένα τσιμπουκάκι μικρό σαν σπιρτόξυλο. Κι αν τύχει και ξεγελαστεί κανένας ντόπιος και περάσει από κει, θυμώνει ο Ντεληκλίμπαμπας κι αρχίζει να ψηλώνει και να ψηλώνει, ώσπου φτάνει ίσα με τον ουρανό και το τσιμπούκι του καπνίζει σαν να καίγεται ο κόσμος όλος και σηκώνει το πόδι του και τον πατάει σαν μερμήγκι τον απερίσκεπτο διαβάτη.
Ένας γεροντάκος καλόκαρδος με το σώμα γεμάτο πληγές είναι ο Δαίμονας του Βουντού Πάπα Λέγκμπα. Κάθεται στα σταυροδρόμια και καπνίζει την πίπα του ήσυχα ήσυχα και περιμένει να πάει κανένας άνθρωπος να τον χαιρετίσει. Κακό δεν κάνει. Ίσα ίσα βοηθάει όσους έχουν ανάγκη. Μόνον αν τύχει και μπει μέσα σε ανθρώπινο κορμί, το κάνει άνω κάτω και τα χέρια και τα πόδια του δαιμονισμένου γυρίζουν ανάποδα.
.
Σάκι Περερέ
Εν’ αγοράκι είναι ο Σάκι Περερέ από την Βραζιλία. Τι αγοράκι όμως! Δαίμονας σωστός! Έχει ένα μονάχα πόδι, φορά ένα κατακόκκινο καπέλο μαγικό κι όλο καπνίζει πίπα. Ησυχία δεν έχει. Φυσάει και σβήνει τις φωτιές των βοσκών μέσα στη νύχτα. Τρομάζει τα γελάδια τους και παίρνουν δρόμο και τα χάνουν. Όταν ξεμοναχιάσει ταξιδιώτη, τον τραβάει από δω κι από κει, ώσπου να μπερδευτεί ο δύστυχος και να χάσει πού το μπρος και πού το πίσω.
.
Ενδιαφέροντα links
-Ιστορία του Τσιγάρου – Αφιέρωμα. Η Καθημερινή
-HELP- Για μια ζωή χωρίς τσιγάρο. Ε.Ε.
-Όχι σε ολοκληρωτικές αποφάσεις. Του Δημήτρη Κωνσταντάρα
-Δελτίο τύπου της ΓΣΕΕ για τη νομοθετική ρύθμιση. ΓΣΣΕ
-Στατιστικά στοιχεία για τα εργατικά ατυχήματα στη χώρα μας. ΕΣΥΕ
-Φυσική κίνηση πληθυσμού-θάνατοι. ΕΣΥΕ
-Το κορίτσι του θρυλικού Sante. Η ελληνίδα ντίβα που «έκαψε» την καρδιά του Κεμάλ. Το Βήμα
-Διαφημιστικές αφίσες τσιγάρων από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Euro-Cig.Com