Ο Θουκυδίδης, αρχίζει την έκτη παράγραφο του περίφημου Επιταφίου Λόγου που αποδίδει στον Περικλή, με την φράση: «Φιλοκαλούμεν τε γαρ μετ’ ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας». Η λέξη «μαλακία» σημαίνει εδώ «αποχαύνωση». Τι σημαίνει, όμως, αποχαύνωση μέσω της φιλοσοφίας; Προφανώς σημαίνει πως ο φιλόσοφος πρέπει πάνω απ’ όλα να έχει μυαλό που «δουλεύει» και διάθεση να σκεφτεί επί των ζητημάτων του απασχολούν την πόλη του. Στην αντίθετη περίπτωση, η σκέψη του καθηλώνεται σε ένα λογικό σχήμα και αρχίζει να περιφέρεται άτονα ανάμεσα τις αντικρουόμενες απόψεις των ειδικών, που δεν μπορούν να δουν πέρα από τη μύτη τους. Η ΜΑΛΑΚΙΑ, λοιπόν, είναι σημαντικός όρος ιδίως της πολιτικής φιλοσοφίας. Ένα άλλος όρος εισήχθη από τον ποιητή Αρχίλοχο και είναι «κακόπατρις», αυτός δηλαδή που προκαλεί δεινά στην πατρίδα του. Καμωνόμαστε, λοιπόν, πως σήμερα δεν υπάρχουν ανάμεσά μας «κακοπάτριδες». Δεν μπορούμε όμως να καμωθούμε πως δεν υπάρχουν ΜΑΛΑΚΕΣ. Διότι, μετά την ανακοίνωση των «εθνοσωτήριων» οικονομικών μέτρων από την κυβέρνησή μας, είναι φανερό πως:
ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΙΑ, να μην δίνεις καθόλου επίδομα διακοπών σ’ αυτόν που αμείβεται με 3.000 ΕΥΡΩ και να δίνεις 250 ΕΥΡΩ σ’ αυτόν που αμείβεται με 1500. Προφανώς δεν μπορείς να σκεφτείς πως το τίποτα επιπλέον είναι ήδη πολύ για τον πλούσια αμειβόμενο, ενώ το κάτι λίγο επιπλέον είναι απολύτως τίποτα για τον φτωχικά αμειβόμενο.
ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΙΑ, να θεωρείς πως επειδή ένας χαμηλοσυνταξιούχος μπορεί να ζει με λίγα ψίχουλα, μπορεί να ζήσει και με ακόμα λιγότερα ψίχουλα.
ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΙΑ, να εφαρμόζεις ένα δίκαιο εισπρακτικό σύστημα σε ένα κοινωνικό σύνολο που αποτελείται από νόμιμους κλέφτες και παράνομους κλεμμένους. Μετατρέπεσαι αυτομάτως σε νόμιμο κλέφτη.
ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΙΑ, να νομίζεις πως επειδή πριν από 60, οι μισθοφόροι του κράτους σου κατάσφαξαν κάθε αντιστεκόμενο, δεν υπάρχουν πια αντιστεκόμενοι.
ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΙΑ, να χρησιμοποιείς το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, όταν αναφέρεσαι στις ευθύνες για την κατάρρευση μιας σύγχρονης οικονομίας. Ακόμα κι ένα παιδί θα καταλάβει πως προσπαθείς να βγάλεις απέξω τον εαυτό σου, με ύπουλο τρόπο.
ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΙΑ, να δέχεσαι ως σωτήρα αυτόν που κινδυνεύει περισσότερο.
ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΙΑ, να κυβερνάς μια χώρα όταν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τον κλέφτη από τον νοικοκύρη.
Όλα αυτά είναι ΜΑΛΑΚΙΕΣ, όπως μας δίδαξαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Εκτός αν ήδη γνωρίζετε πως είναι ΜΑΛΑΚΙΕΣ. Οπότε δεν είστε ΜΑΛΑΚΕΣ. Είστε ΑΔΙΑΝΤΡΟΠΟΙ.*
Μήπως, η έσχατη εντιμότητα απαιτεί να ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΤΕ πριν από οτιδήποτε άλλο ΤΙ ΕΙΣΤΕ;
* Κάθαρμα [καθάρμ], ατος, τό, (καθαίρω) σημαίνει: Ι. 1. Αυτό που απορρίπτεται κατά τον καθαρισμό• πληθ.: απορρίμματα, περισσεύματα θυσίας• υπόλειμμα μετάλλου μετά την τήξη, σκωρία. 2. μεταφορικά, για πρόσωπο: απόβλητος. II. Πληθ.: κάθαρσις, εξαγνισμός, E.IT1316; ποντίων καθαρμάτων .
ΑΙΣΧΥΛΟΣ - ΧΟΗΦΟΡΟΙ
Μιλάει η Ηλέκτρα
...ταδ εκχέασα, γάποτον χύσιν,
στείχω καθάρμαθ’ ως τις εκπέμψας πάλιν
δικούσα τεύχος αστρόφοισιν όμμασιν;
...να τα σκορπίσω στη γη [τα δώρα που της έφεραν],
όπως αυτός που πάει να πετάξει τα απομεινάρια μιας θυσίας,
παίρνοντας με σιχασιά το βλέμμα μου από πάνω τους;
ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΠΛΟΥΤΟΣ
Μιλά η Πενία (Φτώχια)
γρύζειν δε και τολμάτον ω καθάρματε,
επ’ αυτοφώρω δεινά δρώντ’ ειλημμένω;
Τολμάτε κι απαντάτε, ω παρείσακτοι, (αδιάντροποι)
που πιαστήκατε επ’ αυτοφώρω αγκαλιά με τους κακούς;
Γιώργος Μπλάνας