Το παρακάτω παραμύθι προέρχεται από την Αυστρία και κατατάσσεται σε έναν κύκλο ευρωπαϊκών παραδόσεων σχετικά με τα όνειρα και τους θησαυρούς, με προφανή επιρροή από μια ιστορία που περιλαμβάνεται στις μαγικές 1001 νύχτες και την τουρκική εκδοχή της. Εντελώς συμπτωματικά απόψε διαβάσαμε ότι ο Πρωθυπουργός θα ανοίξει τα χαρτιά του για την ελληνική οικονομία, αύριο.
.
.
.
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ καιρό κάπου στον κόσμο ζούσε ο Γκρέκο, ένας χωρικός που είχε φτάσει από τα χρέη σε κατάσταση απελπισίας, αφού κι αυτά τα λίγα που το είχαν απομείνει κινδύνευαν να κατασχεθούν από τις Αρχές.
Ένα βράδυ ονειρεύτηκε ότι πηγαίνοντας βόρεια βρήκε έναν θησαυρό. Ο καταχρεωμένος χωρικός εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από το όνειρο ώστε το θεώρησε ως καλό οιωνό και αποφάσισε να κάνει το ταξίδι. Ξεκίνησε λοιπόν χωρίς να χάσει ούτε μια μέρα. Στο δρόμο κάτω από μια γέφυρα συνάντησε έναν γέροντα ασθενικό που καθόταν εκεί και ρωτούσε τους περαστικούς που πηγαίνουν. Σε αυτήν την ερώτηση ο χωρικός απάντησε:
«Βόρεια πηγαίνω. Κι εσείς;».
«Δεν ξέρω, απάντησε ο γέροντας. Εγώ δεν έχω ούτε λεφτά ούτε σπίτι».
Η απάντηση του ξένου έδωσε την αφορμή να ξεκινήσουν, οι δυο τους, μια κουβέντα για τα μαύρα χάλια που είχαν τα οικονομικά τους και στο τέλος ο χωρικός έφτασε στο σημείο να του διηγηθεί και τ΄ όνειρό του. Ο άλλος όμως γέλασε κοροϊδευτικά λέγοντάς του:
«Ο καθένας μας μπορεί να ονειρευτεί έναν θησαυρό. Εγώ ο ίδιος έχω δει στον ύπνο μου τουλάχιστον τρεις φορές ότι βρίσκω θησαυρό. Και ξέρετε που; Ακούστε πράγματα φίλε μου. Τον βρίσκω, λέει, εκεί που μαγειρεύει ένας τύπος που τον λένε Γκρέκο ή Καθόλου. Έχετε ακούσει ποτέ στη ζωή σας πιο φρικτό όνομα; Και τι έγινε δηλαδή που το ονειρεύτηκα; Μήπως μπορώ να ξέρω αν υπάρχει πράγματι ο θησαυρός; Τα όνειρα αγαπητέ μου είναι αφρός».
Ο Γκρέκο μόλις άκουσε το όνομά του έμεινε με ανοιχτό το στόμα. Χωρίς να χάσει λεπτό αποχαιρέτισε τον ξένο και πήρε δρόμο τρέχοντας σαν ποντίκι, αλλά όχι προς τα βόρεια.
Μόλις έφτασε στο σπίτι του έτρεξε κατευθείαν στην κουζίνα. Η γυναίκα του βλέποντάς τον αλλόφρονα, νόμιζε πως είχε τρελαθεί. Εκείνος όμως σκαλίζοντας κάτω από τις στάχτες ανακάλυψε ένα δοχείο γεμάτο χρυσά φλουριά ικανά να του λύσουν όλα τα οικονομικά προβλήματα και με το παραπάνω.
Επιμύθιο: Όσα ξέρει ο κόσμος όλος δεν τα ξέρει ο νοικοκύρης.
.
Πηγή παραμυθιού: Professor D. L. Ashliman
.
Απόδοση-προσαρμογή: α.μ.
