... Αυτό συμβαίνει και στη ζωή των ατόμων, και στην ιστορία των εθνών, και στην ανάπτυξη των κομμάτων. Θα ήταν η πιο εγκληματική λιποψυχία να αμφιβάλει κανείς έστω κι ένα λεπτό για τον αναπότρεπτο και πλήρη θρίαμβο των αρχών της επαναστατικής σοσιαλδημοκρατίας, της προλεταριακής Οργάνωσης και της κομματικής πειθαρχίας. Έχουμε ήδη καταχτήσει πάρα πολλά, πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα χωρίς να αποθαρρυνόμαστε μπροστά στις αποτυχίες.[…]
[…] Στην πάλη του για την εξουσία το προλεταριάτο δεν έχει άλλο όπλο, εκτός από την οργάνωση. Διασπασμένο από τον αναρχικό συναγωνισμό που κυριαρχεί στον αστικό κόσμο, εξουθενωμένο από την αναγκαστική δουλειά για το κεφάλαιο, ριγμένο συνεχώς «στο βυθό» της ολοκληρωτικής αθλιότητας, του αγριανθρωπισμού και του εκφυλισμού, το προλεταριάτο μπορεί να γίνει και θα γίνει οπωσδήποτε ακατανίκητη δύναμη μόνο χάρη στο γεγονός ότι η ιδεολογική, με βάση τις αρχές του μαρξισμού, συνένωσή του εδραιώνεται με την υλική ενότητα της Οργάνωσης που συσπειρώνει εκατομμύρια εργαζόμενους στη στρατιά της εργατικής τάξης. […]
[…] Στην πάλη του για την εξουσία το προλεταριάτο δεν έχει άλλο όπλο, εκτός από την οργάνωση. Διασπασμένο από τον αναρχικό συναγωνισμό που κυριαρχεί στον αστικό κόσμο, εξουθενωμένο από την αναγκαστική δουλειά για το κεφάλαιο, ριγμένο συνεχώς «στο βυθό» της ολοκληρωτικής αθλιότητας, του αγριανθρωπισμού και του εκφυλισμού, το προλεταριάτο μπορεί να γίνει και θα γίνει οπωσδήποτε ακατανίκητη δύναμη μόνο χάρη στο γεγονός ότι η ιδεολογική, με βάση τις αρχές του μαρξισμού, συνένωσή του εδραιώνεται με την υλική ενότητα της Οργάνωσης που συσπειρώνει εκατομμύρια εργαζόμενους στη στρατιά της εργατικής τάξης. […]
Β. Ι. Λένιν
