Αυλαία, ασύστατοι! Αιμορραγούν ως και οι πέτρες, σ’ αυτόν τον άνυδρο καιρό! ΑΥΛΑΙΑ (Γ. Μπλάνας, Στασιωτικό 53o)

26/5/08

Γρηγόρης Λαμπράκης

Στις 22 Μαΐου 1963, στη Θεσσαλονίκη, κρατικοί και παρακρατικοί, όπως κομψά χαρακτηρίστηκαν μια χούφτα τομάρια, χτύπησαν θανάσιμα τον γιατρό, πρωταθλητή, ειρηνιστή και βουλευτή της Αριστεράς, Γρηγόρη Λαμπράκη έχοντας ήδη τραυματίσει σοβαρά τον Γιώργη Τσαρουχά, επίσης βουλευτή της Αριστεράς, τον οποίο κατάφεραν τελικά να εξοντώσουν οι Απριλιανοί μετά από φρικτά βασανιστήρια το 1968.
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης εξέπνευσε 100 ώρες αργότερα στις (27 Μαΐου 1963) ταρακουνώντας με το θάνατό του τα πολιτικά πράγματα της χώρας. Πράγματι λίγες ημέρες μετά δηλώνει παραίτηση από την Πρωθυπουργία ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο οποίος θεωρούσε ότι δεν απορρέανε πολιτικές ευθύνες από το έγκλημα αυτό.
Οι δικαστές Παύλος Δελαπόρτας, Χρήστος Σαρτζετάκης, Δημήτριος Παπαντωνίου (αντικαταστάθηκε) και Στυλιανός Μπούτης προκύπτει ότι όχι μόνο δεν δείλιασαν μπροστά στις απειλές του τότε Προέδρου του Αρείου Πάγου και πρώτου Πρωθυπουργού της Χούντας (1967) Κωνσταντίνου Κόλλια, αλλά δεν δίστασαν να προχωρήσουν την υπόθεση και να τη φθάσουν στο ακροατήριο. Εδώ αξίζει να θυμηθούμε ότι μερικές δεκαετίες αργότερα (1985) οι Καραμανλής και Σαρτζετάκης βρέθηκαν ξανά απέναντι, μετά την αιφνιδιαστική και μάλλον συμβολική για την ενίσχυση του αντιδεξιού προφίλ του Πα.Σο.Κ., κίνηση του Ανδρέα Παπανδρέου για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Σημαντικός όμως ήταν και ο ρόλος των Γιάννη Βούλτεψη, Δημήτρη Μπέρτσου και Γιώργου Ρωμαίου, όλοι δημοσιογράφοι, που εργάστηκαν για την υποστήριξη του έργου των δικαστών, χωρίς επίσης να υπολογίζουν τον κίνδυνο.


Ένα δεκάλεπτο βίντεο με αποσπάσματα από την ταινία «Ζ» (1969) του Κώστα Γαβρά, βασισμένη στο ομώνυμο έργο του Βασίλη Βασιλικού, με τους Υβ Μοντάν, Ειρήνη Παπά και Ζαν Λουί Τρεντινιάν και μουσική του Μίκη Θεοδωράκη.

Αύριο συμπληρώνονται 45 χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη που έγινε σύμβολο των αγωνιστών της Αριστεράς και της Ειρήνης. Δεν θα επαναλάβουμε τα ονόματα των επίσημων και ανεπίσημων αλητών. Άλλωστε είναι γνωστοί λεκέδες στα βιβλία της σύγχρονης ιστορίας μας. Θα κλείσουμε όμως με τον Τίγρη τον άνθρωπο που κυνήγησε τους φονιάδες καταφέρνοντας να τους ακινητοποιήσει και να συλληφθούν. Ο Μανώλης Χατζηαποστόλου πέθανε νοσηλευόμενος στην Καρδιολογική Κλινική του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου της Θεσσαλονίκης, τον Μάιο του 2001, σε ηλικία 72 ετών. Ήταν απλά ένας συνταξιούχος του ΟΓΑ.

Προτείνουμε σχετικά: Στέλιος Κούλογλου, Τη Νύχτα που έπεσαν οι μάσκες. Υπόθεση Λαμπράκη-Ζ. ΚΛΙΚ, τ. 134 - Ιούνιος '98 και εδώ σε 5 συνολικά οθόνες.