Ενώ σήμερα ψηφίζεται η αναθεώρηση του Συντάγματος κατά τις διατάξεις που αφορούν στο ασυμβίβαστο των βουλευτών, το μέτωπο "Παιδεία" έχει πάρει φωτιά, μια και οι «επιχειρήσεις» από πλευράς της Κυβέρνησης φαίνεται να συνεχίζονται. Άξιο λόγου είναι το γεγονός ότι σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης τα βιβλία κρατούν σε εγρήγορση όλες τις κοινότητες (εκπαιδευτικούς, φοιτητές, μαθητές, γονείς κ.ά.).
Πράγματι στα Πανεπιστήμια αυτές τις μέρες επικρατεί ένας επιπλέον αναβρασμός δεδομένου ότι ο Υπουργός Παιδείας δια της γνωστής μας πια "τελεσιγραφικής μεθόδου", διαμήνυσε το αμετάκλητο της εφαρμογής του νέου νόμου για τα πανεπιστημιακά συγγράμματα αφήνοντας, με τον τρόπο αυτό, ανοικτό το ενδεχόμενο να μην διανεμηθούν βιβλία στις Σχολές με την έναρξη της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς.
Από την άλλη μεριά, το ζήτημα των βιβλίων στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση φαίνεται να πρωταγωνιστεί επίσης. Σήμερα (27/5/08) ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κουράκης ερωτών τους Υπουργούς Εθνικής Παιδείας και Πολιτισμού έφερε στην επιφάνεια τα στοιχεία για τις σχολικές βιβλιοθήκες τα οποία κάθε άλλο παρά ελπιδοφόρα είναι αφού μόνο το 5% των δημόσιων σχολείων διαθέτουν βιβλιοθήκη. Ο κ. Κουράκης επισημαίνει μάλιστα ότι την τελευταία 8ετία η Πολιτεία είχε εξαγγείλει τη διάθεση περίπου 70,5 εκατομμυρίων ευρώ για το σκοπό αυτό ενώ σήμερα το ποσό αυτό προσαρμόσθηκε στα 15 εκατομμύρια με τα υπόλοιπα να αγνοούνται.
Φαίνεται λοιπόν ότι οι σχολικές βιβλιοθήκες έπεσαν στο βωμό του γενικότερου περιορισμού των δαπανών, οι οποίες όπως πάντα σε αυτή τη χώρα γίνονται με περικοπές σε βασικά αγαθά τα οποία υποχρεώνεται η Πολιτεία να προσφέρει στους Πολίτες της.
Και σαν να μην έφτανε αυτό σήμερα διαβάσαμε και το εξής ευτράπελο: σύμφωνα με εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας οι μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων θα επιστρέφουν τα βιβλία τους, ώστε όσα θεωρούνται κατάλληλα να επαναχρησιμοποιούνται (!) και τα υπόλοιπα να ανακυκλώνονται για την βελτίωση των σχολικών υποδομών!
Εκείνο όμως που δεν διαβάσαμε είναι το ύψος των αναμενόμενων καθαρών κερδών από το εγχείρημα αυτό (ή δεν έχει υπολογισθεί;) όπως και τα κριτήρια με το οποίο θα θεωρούνται επαναχρησιμοποιήσιμα κάποια βιβλία
Επίσης δεν διαβάσαμε πόσα χρήματα βάζει το Κράτος στα Ταμεία του από την υποχρεωτική ανακύκλωση στις Δημόσιες Υπηρεσίες (ή μήπως δεν γίνεται;).
Και τέλος παρέλειψαν να μας πουν αν δικαιολογείται η χρήση βιβλίων από «δεύτερο χέρι» στην 3η χιλιετία σε μια ευρωπαϊκή χώρα. Και μην αρχίσουμε τους ρομαντισμούς γιατί καταντάμε γραφικοί.
Με αφορμή λοιπόν το ζήτημα των βιβλίων και της γοητευτικής αναδρομής στα χρόνια που η εκπαίδευση των Ελλήνων κατά παράδοση στέναζε, παραθέτουμε το σχετικό ποίημα του Ιωάννη Πολέμη (1899) και μην σας περάσει από τα μυαλό καμιά πονηρή σκέψη του είδους: «αν δεν τα καταφέρουμε να συντηρήσουμε τα κτίρια θα κάνουμε μάθημα στις εκκλησίες»! Άντε για γέλια είμαστε παιδιά!
Πράγματι στα Πανεπιστήμια αυτές τις μέρες επικρατεί ένας επιπλέον αναβρασμός δεδομένου ότι ο Υπουργός Παιδείας δια της γνωστής μας πια "τελεσιγραφικής μεθόδου", διαμήνυσε το αμετάκλητο της εφαρμογής του νέου νόμου για τα πανεπιστημιακά συγγράμματα αφήνοντας, με τον τρόπο αυτό, ανοικτό το ενδεχόμενο να μην διανεμηθούν βιβλία στις Σχολές με την έναρξη της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς.
Από την άλλη μεριά, το ζήτημα των βιβλίων στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση φαίνεται να πρωταγωνιστεί επίσης. Σήμερα (27/5/08) ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κουράκης ερωτών τους Υπουργούς Εθνικής Παιδείας και Πολιτισμού έφερε στην επιφάνεια τα στοιχεία για τις σχολικές βιβλιοθήκες τα οποία κάθε άλλο παρά ελπιδοφόρα είναι αφού μόνο το 5% των δημόσιων σχολείων διαθέτουν βιβλιοθήκη. Ο κ. Κουράκης επισημαίνει μάλιστα ότι την τελευταία 8ετία η Πολιτεία είχε εξαγγείλει τη διάθεση περίπου 70,5 εκατομμυρίων ευρώ για το σκοπό αυτό ενώ σήμερα το ποσό αυτό προσαρμόσθηκε στα 15 εκατομμύρια με τα υπόλοιπα να αγνοούνται.
Φαίνεται λοιπόν ότι οι σχολικές βιβλιοθήκες έπεσαν στο βωμό του γενικότερου περιορισμού των δαπανών, οι οποίες όπως πάντα σε αυτή τη χώρα γίνονται με περικοπές σε βασικά αγαθά τα οποία υποχρεώνεται η Πολιτεία να προσφέρει στους Πολίτες της.
Και σαν να μην έφτανε αυτό σήμερα διαβάσαμε και το εξής ευτράπελο: σύμφωνα με εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας οι μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων θα επιστρέφουν τα βιβλία τους, ώστε όσα θεωρούνται κατάλληλα να επαναχρησιμοποιούνται (!) και τα υπόλοιπα να ανακυκλώνονται για την βελτίωση των σχολικών υποδομών!
Εκείνο όμως που δεν διαβάσαμε είναι το ύψος των αναμενόμενων καθαρών κερδών από το εγχείρημα αυτό (ή δεν έχει υπολογισθεί;) όπως και τα κριτήρια με το οποίο θα θεωρούνται επαναχρησιμοποιήσιμα κάποια βιβλία
Επίσης δεν διαβάσαμε πόσα χρήματα βάζει το Κράτος στα Ταμεία του από την υποχρεωτική ανακύκλωση στις Δημόσιες Υπηρεσίες (ή μήπως δεν γίνεται;).
Και τέλος παρέλειψαν να μας πουν αν δικαιολογείται η χρήση βιβλίων από «δεύτερο χέρι» στην 3η χιλιετία σε μια ευρωπαϊκή χώρα. Και μην αρχίσουμε τους ρομαντισμούς γιατί καταντάμε γραφικοί.
Με αφορμή λοιπόν το ζήτημα των βιβλίων και της γοητευτικής αναδρομής στα χρόνια που η εκπαίδευση των Ελλήνων κατά παράδοση στέναζε, παραθέτουμε το σχετικό ποίημα του Ιωάννη Πολέμη (1899) και μην σας περάσει από τα μυαλό καμιά πονηρή σκέψη του είδους: «αν δεν τα καταφέρουμε να συντηρήσουμε τα κτίρια θα κάνουμε μάθημα στις εκκλησίες»! Άντε για γέλια είμαστε παιδιά!
ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Απ' έξω μαυροφόρ' απελπισιά,
πικρής σκλαβιάς χειροπιαστό σκοτάδι,
και μέσα στη θολόκτιστη εκκλησιά,
στην εκκλησιά, που παίρνει κάθε βράδυ
την όψη του σχολειού,
το φοβισμένο φως του καντηλιού
τρεμάμενο τα ονείρατα αναδεύει,
και γύρω τα σκλαβόπουλα μαζεύει.
Εκεί καταδιωγμένη κατοικεί
του σκλάβου η αλυσόδετη πατρίδα,
βραχνά ο παπάς, ο δάσκαλος εκεί
θεριεύει την αποσταμένη ελπίδα
με λόγια μαγικά,
εκεί η ψυχή πικρότερο αγροικά
τον πόνο της σκλαβιάς της, εκεί βλέπει
τι έχασε, τι είχε, τι της πρέπει.
Κι απ' την εικόνα του Χριστού ψηλά,
που εβούβανε τα στόματα των πλάνων,
και ρίχνει και συντρίβει και κυλά
στην άβυσσο τους θρόνους των τυράννων,
κι από την σιγαλιά,
που δένει στο λαιμό πνιγμού θηλιά,
κι απ' των προγόνων τ' άφθαρτα βιβλία,
που δείχνουν τα πανάρχαια μεγαλεία,
ένας ψαλμός ακούγεται βαθύς
σα μελωδίες ενός κόσμου άλλου,
κι ανατριχιάζει ακούγοντας καθείς
προφητικά τα λόγια του δασκάλου
με μια φωνή βαριά.
«Μη σκιάζεστε στα σκότη! Η λευθεριά
σαν της αυγής το φεγγοβόλο αστέρι
της νύχτας το ξημέρωμα θα φέρει».
